Ruiny zamku Pieniny usytuowane są  są pod szczytem Góry Zamkowej w masywie Trzech Koron w Pieninach. Pierwsza sprawdzona informacja o tym zamku pochodzi z początku XIV w. Jest nią wzmianka że schroniła się w nim księżna Kinga wraz z siostrami zakonnymi z klasztoru klarysek w Starym Sączu w czasie trzeciego najazdu Mongołów w 1287 roku. Potwierdzają to wyniki badań wykopaliskowych z końca lat siedemdziesiątych . XX wieku dzięki którym naukowcy łączą budowę zamku z osobą księżnej Kingi. Kiedy księżna Kinga na początku lat osiemdziesiątych  XIII w. była właścicielką klasztoru, prawdopodobnie wybudowała ten zamek w samym środku niedostępnych wówczas Pienin jako miejsce schronienia przed najeźdźcą. Zamek przestał pełnić tę funkcję obronną prawdopodobnie już w XIV w., a w następnym stuleciu przestano go zamieszkiwać i wykorzystywać. Budowlę wybudowano  z miejscowych kamieni wapiennych, łączonych zaprawą. Mur obronny  długości ok. 90 m i grubości 120 cm biegnie lekkim łukiem, łącząc dwie granie skalne. Odcięte w ten sposób wzgórze, mając na około tylko strome i spiczaste  ściany, stanowiło doskonały punkt oporu. Wejście do zamku, prowadzące przez niewielki otwór (szerokości jednej osoby), zlokalizowano w części zachodniej. Być może był tu budynek bramny lub kwadratowa wieża strażnica, do której można było dostać jedynie się w koszu zawieszonym na linie i wciąganym kołowrotem. Do muru tarczowego przylegały dwa budynki oraz zbiorniki na wodę, wzniesiona z dobrze obrobionych kamieni ciosanych. W pobliżu muru znajdowały się prawdopodobnie także drewniane zabudowania Istnieje przypuszczenie, że na samym czubku Góry Zamkowej mógł się znajdować także mur chroniacy zabudowę przed ostrzałem od strony wyżej usytuowanego  Ostrego Wierchu. 18 kwietnia 2003 r., staraniem Pienińskiego Parku Narodowego, ruiny zamku wpisano do rejestru zabytków. W latach 2006-2007 w ruinach przeprowadzono prace zabezpieczające okopano i utrwalono fragmenty zachowanych murów. Całość prac sfinansowana została ze środków Pienińskiego Parku Narodowego. Jesienią 2009 roku  zabezpieczone fragmenty pozostałych  murów zostały udostępnione do zwiedzania dla turystów odwiedzających Pieniny.